la casa de papel

Una mattina mi son svegliato
O bella ciao, bella ciao, bella ciao ciao ciao




Şu an ben bunları yazarken arkadan gelen şarkı budur film şefi takipçileri. Tüylerim diken diken.
Neden mi? Çünkü bana çok şey katan o diziyi bitirmiş bulunmaktayım. Hangi dizi? La casa de papel.

Profesör lakaplı çok zeki bir adamın kaybedecek hiçbir şeyi olmayan insanları toplamasını ve onları 5 ay boyunca gelmiş geçmiş en büyük soygun için eğitmesini konu alan bu dizi çok kısa zamanda özellikle Türkiye olmak üzere dünya çapında trend oldu. Benim kişisel görüşüme göre bunun altında iki ana neden yatıyor. Birincisi kapitalist sistemi çok ince ayarlar vererek vurması , ikincisi ise dizinin karakterlerinin çok sıradan insanlara benzemesi. Nasıl yani diye kafası karışanları duyar gibiyim. Açıklayayım: Bu sıradan insanların görünümü senin benim gibi. Moskova, Oslo, Berlin, Tokyo, Rio gibi takma isimlere sahip olan bu güzel insanlarda kendini gören izleyici kitlesi dünya çapında diziye resmen bağlandılar.

İspanyol Kraliyet Darphanesini soymak isteyen birkaç çılgını anlatan bu dizi sürükleyici senaryosuyla sizi hemen içine çekeceğine eminim. 

Kesinlikle ispanyol dizisi diye ön yargıyla bakmamanız gerekiyor öncelikle. Bu baş yapıtın bir Netflix dizisi olduğu kafanızın bir köşesinde kalsın.

Hadi size izlerken göz bebeklerinizi büyütecek bir kaç ipucu vereyim.

Kırmızı tulumlar içerisinde Dali maskesi takan bu çılgınları görüyorsunuz değil mi? Dali ispanyol toplumunda aykırı bir kişiliği, kırmızı tulum sosyalizmi, banka ise kapitalizmi simgeliyor.

Hadi film şefi okuyucusu hala ne bekliyorsun? Hadi hadi. Hemen izlemeye başlamalısın. Şimdiden kafanda açılan yeni ufuklarda iyi eğlenceler diliyorum.

O bella ciao, bella ciao, bella ciao ciao ciao